Πέθανε ο Θεόδωρος Πάγκαλος
Η πολιτική διαδρομή του ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ - Απ' το φιάσκο με τον Οτζαλάν και την κρίση στα Ίμια μέχρι το «μαζί τα φάγαμε».
Σε ηλικία 84 ετών έφυγε από τη ζωή το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργός με μακρά διαδρομή στην πολιτική ιστορία της χώρας.
Την ανακοίνωση έκανε η οικογένειά του μέσω του λογαριασμού του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ στο Twitter.
Σπουδές και πολιτική σταδιοδρομία
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος γεννήθηκε στην Ελευσίνα στις 17 Αυγούστου 1938. Από την πλευρά του πατέρα του προερχόταν από οικογένεια στρατιωτικών, με τον πατέρα του να είναι ανώτατος αξιωματικός και από τους πρώτους πιλότους της Πολεμικής Αεροπορίας ενώ παππούς του ήταν ο στρατηγός και δικτάτορας το 1925 Θεόδωρος Πάγκαλος.
Αποφοίτησε από το Βαρβάκειο Γυμνάσιο Αθηνών και σπούδασε Νομική και Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης ανακηρχθηκε το 1973 διδάκτορας των Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Παρισιού 1 (Πάνθεον-Σορβόννη).
Συμμετείχε στον αντιδικτατορικό αγώνα και το 1968 το δικτατορικό καθεστώς του αφαίρεσε την ελληνική ιθαγένεια, την οποία επανέκτησε μετά τη Μεταπολίτευση.
Σε νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με τον φοιτητικό συνδικαλισμό, συμμετέχοντας σε διάφορες φοιτητικές ομάδες και υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Δημοκρατικής Κίνησης Νέων «Γρηγόρης Λαμπράκης», που μετονομάστηκε σε Νεολαία «Γρηγόρης Λαμπράκης», καθώς και της αριστερής οργάνωσης «Δημοκρατική Αντίσταση Σπουδαστών».
Το 1978 έβαλε υποψηφιότητα για δήμαρχος στην Ελευσίνα και κατετάγη τρίτος. Σε νεαρή ηλικία είχε δραστηριοποιηθεί και στο ΚΚΕ, ενώ στη διάρκεια της μεταπολίτευσης υπήρξε ηγετικό στέλεχος της ευρύτερης κεντροαριστερής παράταξης με το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ).
Εξελέγη Βουλευτής Αττικής για πρώτη φορά το 1981 με το ΠΑΣΟΚ και έκτοτε εξελέγη σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις στις οποίες έθεσε υποψηφιότητα. Τελευταία φορά εξελέγη το 2009 οπότε και ορίστηκε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ελλάδας, θέση που διατήρησε και στους δύο ανασχηματισμούς της κυβέρνησης Παπανδρέου. Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης παρέμεινε και κατά τη θητεία της μεταβατικής κυβέρνησης του Λουκά Παπαδήμου. Αποχώρησε από την ενεργό πολιτική δράση πριν τις εκλογές του Μαΐου του 2012.
Ατάκες και υποθέσεις που τον σημάδεψαν
Ο Θ. Πάγκαλος ήταν μια προσωπικότητα αμφιλεγόμενη. Κατά καιρούς είχε κάνει διάφορες δηλώσεις που προκάλεσαν αντιδράσεις, αλλά μια απ' τις πιο χαρακτηριστικές ήταν σίγουρα το «μαζί τα φάγαμε», που είχε πει για να δικαιολογήσει τα μνημόνια και να κάνει διάχυση ευθυνών για το πώς άδειασαν τα ταμεία της χώρας.
Ενώ μεγάλος «λεκές» στην πολιτική του σταδιοδρομία ήταν αναμφίβολα η σύλληψη του Κούρδου Αμπντουλάχ Οτζαλάν, ιδρυτή ηγέτη του PKK, απ' τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες ενώ ο Θ. Πάγκαλος ως υπουργός Εξωτερικών τότε της Ελλάδας είχε υποτίθεται δώσει έγκριση για τη μεταφορά του Τούρκου καταζητούμενου στην ελληνική πρεσβεία της Κένυας και ότι είχε εξασφαλίσει δίοδο για τον Οτζαλάν προς την Ολλανδία σε συνεργασία με τις κενυάτικες αρχές. Η υπόθεση αυτή κατέληξε σε φιάσκο, που όχι μόνο οδήγησε στη φυλακή τον Κούρδο ηγέτη του PKK αλλά προκλήθηκε πολιτική κρίση στην Ελλάδα που οδήγησε στην παραίτηση τριών υπουργών, συμπεριλαμβανομένου και του Πάγκαλου.
Το άλλο μεγάλο μεγάλο πολιτικό φιάσκο της διαδρομής του ήταν η κυνική απάντηση που είχε δώσει στον τότε Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Ναύαρχο Χρήστο Λυμπέρη το 1996, με την κρίση στα Ίμια σχετικά με την ελληνική σημαία. Όπως αποκάλυψε ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ αργότερα όταν ρώτησε τον Θεόδωρο Πάγκαλο τι θα πουν στον λαό σχετικά με την απομάκρυνση της σημαίας από τα Ίμια, ο Πάγκαλος απάντησε κυνικά :«Θα πείτε ότι την σημαία την πήρε ο αέρας!».
Χρόνια μετά, σε βιβλίο του ο Πάγκαλος σε βιβλίο του κατηγορούσε τον αρχηγό του ΓΕΕΘΑ ναύαρχο Λυμπέρη πως «τα είχε κυριολεκτικά χαμένα» και ότι « ήταν προφανώς κατώτερος των περιστάσεων».
Ειδικά για τη σημαία έγραφε στο βιβλίο του: «Οι πατριδοκάπηλοι πάσης φύσεως και διάφοροι άκαπνοι "ελληναράδες" έχουν θεωρήσει μεγίστη προδοσία την αφαίρεση της σημαίας του δημάρχου Καλύμνου από τη νησίδα Ίμια και τη μεταφορά της "εν τιμή" από το αποχωρούν απόσπασμα. Η απόφαση ελήφθη αποκλειστικά από τους συμμετέχοντες στη συζήτηση στο Πολιτικό Γραφείο.
»Είναι αλήθεια ότι εγώ συνηγόρησα υπέρ της αφαίρεσης της σημαίας και είπα ότι σημαία-σύμβολο δεν είναι οποιοδήποτε πανί με τα εθνικά χρώματα βάζει ο καθένας κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες όπου και όποτε του καπνίσει. Σημαία-σύμβολο, και μάλιστα κάτω από τέτοιες περιστάσεις, είναι σημαία επίσημη, με σταθερή βάση, γερά προσδεμένη, φρουρούμενη και επιτηρούμενη».
Τον Οκτώβριο του 1994 στις αυτοδιοικητικές εκλογές είχε διεκδικήσει τη δημαρχία της Αθήνας απέναντι στον Δημήτρη Αβραμόπουλο, που είχε τη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας.
Με αλαζονεία απέναντι στον νεόκοπο τότε πολιτικό, τον αποκαλούσε «Κύριο τίποτα». Στον δεύτερο γύρο ωστόσο ο Δ. Αβραμόπουλος έλαβε το 54,37% των ψήφων και εξελέγη Δήμαρχος Αθηναίων.
«Δεν έχω μετανιώσει γι’ αυτά που έλεγα προεκλογικά. Η πολιτική είναι άγριο σπορ. Δεν είναι μπάσκετ» είχε δηλώσει μετά.
Κατηγορία Άρθρου: ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Κοινοποιήση Άρθρου:
