Έλεγχοι από την Περιφέρεια στην Αιτωλοακαρνανία: «Καθαρά» τα νερά από φυτοφάρμακα
Ενώ στη Λάρισα θα καθαρίζουν ρέματα και λεκάνες με ειδικό πρόγραμμα από την Σουηδία…
Η διαπίστωση της πολύ άσχημης κατάστασης στην οποία βρίσκονται τα νερά στην Θεσσαλία, ειδικά από την μαζική χρήση φυτοφαρμάκων στον κάμπο, έρχεται να καταδείξει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα της γεωργικής παραγωγής στην Αιτωλοακαρνανία, που θα μπορούσε ακόμη και να διαφημιστεί! Να διαθέτουν, για παράδειγμα, τα προϊόντα μας περιοχή προέλευσης από έναν νομό που δεν έχει ζήτημα με τα φυτοφάρμακα που χρειάζεται ειδικές λύσεις.
Ασφαλώς μιλάμε για τα φυτοφάρμακα και τις μαζικές συγκεντρώσεις τους στα νερά της περιοχής και όχι για τα υπολείμματα των αγροτικών εκμεταλλεύσεων στα οποία υπάρχει και στην Αιτωλοακαρνανία ζήτημα με ορισμένα ελαιοτριβεία σε διάσπαρτες περιοχές. Το τρομακτικό πρόβλημα όμως που έκανε τον νομό Λάρισας να ενταχθεί σε ειδικό πρόγραμμα προερχόμενο από την Σουηδία δεν το έχει η περιοχή.
Όπως αναφέρθηκε πρόσφατα στο ert.gr, το 60-70% της περιβαλλοντικής ρύπανσης με γεωργικά φάρμακα οφείλεται στην υιοθέτηση ανορθολογικών πρακτικών κατά την προετοιμασία, άδειασμα ή πλύσιμο του ψεκαστικού μηχανήματος και όχι στη χρήση και εφαρμογή των φυτοπροστατευτικών προϊόντων στους αγρούς. Αυτές οι πηγές ρύπανσης ονομάζονται σημειακές.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας κ. Σάββα Βλάχο, αυτές οι πηγές ρύπανσης στην Αιτωλοακαρνανία είναι λιγότερες και δεν έχουν προκαλέσει κάποιο «καμπανάκι» για τη περιβαλλοντική επιβάρυνση της περιοχής μας. «Δεν το γνωρίζει πολύς κόσμος, όμως δύο φορές τον μήνα από την ΔΑΟΚ και το τμήμα Εγγείων Βελτιώσεων φεύγουν συνεργεία και μετρούν τις συγκεντρώσεις φυτοφαρμάκων και υπολειμμάτων στα νερά των ρεμάτων, των λιμνών και των ποταμιών μας, από την Βόνιτσα μέχρι την Ναύπακτο κι από τα δυτικά παράλια μέχρι τα όρια της Ευρυτανίας. Οι μετρήσεις πάνε στον Δημόκριτο με βάση διεθνείς προδιαγραφές και μέχρι στιγμής είμαστε καλά. Δεν έχει διαπιστωθεί κάτι που να μοιάζει με την Λάρισα, την Ξάνθη και αλλού όπου το πρόβλημα χρειάζεται λύση κι έχουν επιστρατευθεί ευρωπαϊκά προγράμματα».
Σύμφωνα με τον κ. Βλάχο υπάρχει εξήγηση γι’ αυτό και είναι και καλή και κακή. «Το κακό είναι ότι αυτή η μη επιβάρυνση προέρχεται από το γεγονός ότι είναι μειωμένη η παραγωγή μας, δεν είναι τόσο μαζική και εντατική όπως παλιότερα. Ακόμη και το γνωστό κλισέ της Τριχωνίδας που ρυπαίνεται στην περιοχή της Μακρυνείας δεν ισχύει πια, όμως αυτό συνεπάγεται και απώλεια παραγωγής, είναι σαφές αυτό. Από την άλλη υπάρχει και η άλλη εξήγηση που είναι το μεγάλο προνόμιο της περιοχής μας. Καμία άλλη Περιφερειακή Ενότητα δεν έχει τόσα ανανεώσιμα και τρεχούμενα νερά, τόσα ποτάμια και τόσες μεγάλες ζωντανές λίμνες. Είναι γεγονός ότι ίσως αυτό θα έπρεπε να το αναδείξουμε στο κοινό, να το κάνουμε εμπορικό πλεονέκτημα για όσα αγροτικά προϊόντα παράγονται εδώ», καταλήγει.
Τι θα κάνουν στην βεβαρημένη Θεσσαλία
Τα βιολογικά συστήματα που έχουν προαναφερθεί ονομάζονται «βιοκλίνες» (biobeds) στα οποία μπορούν να διοχετεύονται τα υγρά απόβλητα της γεωργικής εκμετάλλευσης και να αποδομούνται με βιολογικό τρόπο. Στην Θεσσαλία το πρόβλημα είναι μεγάλο για δύο λόγους: γιατί τα νερά δεν είναι τρεχούμενα και ανανεωμένα συνεχώς αλλά κυρίως λιμνάζοντα, καθώς και γιατί η πολύ εντατική γεωργική παραγωγή απαιτεί τρομακτικές ποσότητες φυτοφαρμάκων που αποβάλλονται σε ρέματα και λίμνες.
Το έργο στην χώρα ανέλαβαν πρόσφατα, στο πλαίσιο του συνεργατικού έργου ΒΙΟΚΛΙΝΕΣ (Μ16ΣΥΝ2-00397), το Εργαστήριο Βιοτεχνολογίας Φυτών και Περιβάλλοντος του Τμήματος Βιοχημείας και Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας σε συνεργασία με το Εργαστήριο Γεωργικής Φαρμακολογίας και Οικοτοξικολογίας του Τμήματος Αγροτικής Ανάπτυξης του Δημοκριτείου Παν. Θράκης, τον Εθνικό Σύνδεσμο Φυτοπροστασίας, το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία και τους συνεταιρισμούς καπνοπαραγωγών (Σ.Ε.Κ.Ε) και βιομηχανικής τομάτας (ΘΕΣΤΟ) με έδρα την Ξάνθη και την Λάρισα αντίστοιχα.
Οι βιοκλίνες είναι απλά συστήματα που εγκαθίστανται σε χώρους όπου συνήθως γίνονται οι εργασίες του ψεκαστήρα και αποτελούν τον χώρο υποδοχής του περιεχομένου ή του υπόλοιπου των ψεκαστικών και των κατάλοιπων της πλύσης τους (πλύσιμο, γέμισμα, άδειασμα των ψεκαστικών). Στο πλαίσιο του έργου θα κατασκευαστούν πιλοτικά δύο βιοκλίνες, μια στην Λάρισα σε εγκαταστάσεις της ΘΕΣΤΟ και μια στην Ξάνθη σε εγκαταστάσεις της ΣΕΚΕ, οι οποίες θα χρησιμοποιούνται από παραγωγούς των δύο συνεταιριστικών οργανώσεων για όλες τις προετοιμασίες ψεκασμού.
Ο ΕΣΥΦ, το ΓΕΩΤΕΕ και οι άλλοι φορείς που συμμετέχουν στο έργο θα ενημερώνουν τους τελικούς χρήστες- παραγωγούς για τα οφέλη των βιοκλινών και θα τους εκπαιδεύουν στη χρήση τέτοιων συστημάτων ως εργαλείων για το «πρασίνισμα» της πρωτογενούς παραγωγής και την μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος της ελληνικής γεωργίας. Το έργο ΒΙΟΚΛΙΝΕΣ συγχρηματοδοτείται από την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωσης στο πλαίσιο του Υπομέτρου 16.1 – 16.5 του Μέτρου 16 «Συνεργασία».
Κατηγορία Άρθρου: ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Κοινοποιήση Άρθρου:
